Sekizinci sokak Şiiri - Güler Kocagil

Yaşarken anlayamadan ne olduğunu
Ey geçip giden
Çocukluğum
Deli çağım
Nasılda özlerim sizi

O bir zamanlar
Koşmakla tüketemediğim sokaklar
Kaldırımlarını
Tebeşirlerle karelediğim
Sığdıramadığım gözlerime
Oyunlar oynadığım
O kurşuni sokalar
Vazgeçebilir miyim sizden

Altı evli demir kapılı
Bir bahçe koşup oynadığım
Aç susuz ter içinde
Ceplerimde şekerler
Ezan vaktini beklediğim
Eski bir ramazan hatırlarım

Soğuk kış geceleri
Yollar
Uykusuzluklar hatırlarım
Tren istasyonlarında
Uzun tren yolculukları
Ayrılmalar dönüşler hatırlarım
Soğuk kış gecelerinde
Buz gibi bir evin
İki parça odun bir demlik çayla
Toplanışlarla bir yer sofrasının etrafında
İki lokma küp peyniri
Bir parça yufkayla
Nasılda sımsıcak olduğunu
Hatırlarda ağlarım

Bir akşamüzeri
Cumalardan yine bir Cuma
Heyecanlı bekleyişler hatırlarım
Şantiye dönüşleri
Hep özlem duyulan
Gelişiyle evi dolup taşıran
Bir can hatırlarım

Sonra
Sevdalar hatırlarım
Düşler gibi gelen
Ve yine bir kuşun kanadında uçup giden
O canım sevdalar
El değmemiş sevdalar hatırlarım

Neden sonra tıkanır boğazım
Derim eyvah
Eyvah çocukluğuma……