Sekiz Ağır Söz Şiiri - Sina Akyol

***
Meğer biz.. yavru ağzı-
bir öpüş.. anneyle baba-

olmuşuz.. olduk.

Ey benim doğmuş kızım,
anneyle seviştikçe..

nasıl güzel, nasıl kardeş

olmuşuz.. olduk.

***
Ardım sıra, dokunaklı-
ezan gürültüsü! .. Etrafın
salya sümük, gürültüsü!

.. Değil! . Deliriyor-
doğmamış kızım.

Annesini arıyor.

***
Ben elmayı
n'işlerken..

gördüm seni
cânım kurt:
ben elmayı düşlerken.

***
Yaz!

Soğan mürekkebiyle
ruhuna yaz.

Anlar mükemmel-
çıplağını gövde.

***
Göğsün göğse
değdiği andır,

hırp diye girer
yerleşir bıçak.

Etim de savrulur
etmezim de.

***
Yoksul kıldım ben seni
hatta bana benzettim;
dağı böyle öğrendin,
işittin, sağır taşı.

***
Ben beni duydukça
kim kime sağır-
taşı olur?

Bentaşı! .. Ben taşımı
-nasıl derin yaraydı-
sakladıydım; kan ile..
revan ile onardım.

***
Üzgünüm, üzgün-
bir hayat için
çok çalıştım.