Şekerli Yoğurt - Anı -Öykü Şiiri - Yorumlar

Duyduğumda bir yaprak gibi titredim.. Mutlaka beni sevmeyecek, beni dövecek, yemek vermeyecek, hatta işkenceler edecek, biricik babamın paralarını har vurup harman savuracak, akşam da babama beni şikayet edecekti.
Sarardım soldum,ateşlendim,yatağıma girdim.Terden saçlarım ıpıslaktı.Atletim sırtıma yapışıyordu. Demek babam evleniyordu. Hem de o güzel annemin ölümünden sonra.Onu hiç affetmeyecektim. Yatağımda döndüm. Baktım işte O.. O üvey anne..Odanın ortasında duruyor. Elleri belinde, saçları sarı sapsarı, dudakları boyalı, elinde sigara, ayağında uzun topuklu, üzeri tüylü ponponlu terlikleri.
_'Kalk' diyor. 'Yeter uyuduğun. Mutfağı paspaslayacaksın,banyoyu yıkayacaksın.Misafirler gelecek, onlara pasta, börek yapılacak.”
Evet,O gelecek, tüm böyle olacaktı. Yatağımda döndüm. Babam artık benimle ilgilenmeyecek, beni sevdiğim deniz kıyısına götürmeyecekti. Çünkü onu sevecek, beni unutacaktı. Eve gelinliklerle gelecek. Belki beni yatılı okula yollayacaklardı.
Yarın cumartesi. O gelecek. Gelin olacaktı çünkü. Yataktan çıkmayacaktım. O beni hiç görmeyecekti. Babam da O da..
İşte korktuğum o an geldi. Kapının zili çaldı. Halam açtı kapıyı. Ben biraz geride bekliyordum. Gelinlikler, bir sürü çantalar beklerken, babamın yanında elinde el çantası ve bir küçük valizle duran biri vardı. Gelini aradı gözlerim.Sıcacık bir el uzandı.
_”Ben Suna” dedi. “Sen Perinur olmalısın. Ne güzel gözlerin var senin öyle, yeşil yeşil.”