Şekerim
Gözlerimi kapatıp otuz beş yıl geriye gidince şöyle orada kara gözlerinin içi gülen neşeli hayat dolu cıvıl cıvıl konuşan çoğu sohbetin sonunda kahkahasını koy veren şekerimi görüyorum.
Evlendi kurdu yuvasını gurbet hasretlik uzaklık girdi araya yılda bir iki anca görebiliyorduk memlekete geldikçe hayata karışıp gitti eşiyle şekerim.
Üç yıl mı beş yıl mı mutlu yaşadı sonra hayat onu en büyük acıyla acılarla sınadı onu evlât acısı bir iki derken gözleri gülmez kahkahası duyulmaz oldu son anda çaremi geldi de çıkardı kuyulardan şekerimi.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta