Sekerât Sarhoşluğu Şiiri - Yorumlar

Bir sekerât sarhoşluğu esiyor Hamsin rüzgarlarının kulakları çınlatan sesinde.
Horasan’dan Yemen’e ne varsa maziden kalan toz, toprak, kum toplamış gelmiş eteklerinde.

Keskin akılların gözlerine vuruyor kum taneleri, yüce bir aşığın bir gülle kırılmış kalbinde bağdaş kurmuş “Üçler..”
“Haydar”ın nefesinde yeniden şekil alır, sekir halindeki insan-ı kamiller..

Saydılar günü, dünü, yarını; dizdiler ellerindeki tesbihe, “Pir” üfledi canından, belirdi Abdallar kırklar divanında, ellerinde sazlar, dillerinde niyazlar, yıkıldı bütün mecazlar, ayıldı baygınlar, vardılar hakikate..