Sekerat. Şiiri - Şafak Karasungur

Kim bilir nerede
Aşkına âşık olduğum adam
Hangi suda, hangi okyanusta boğuldu
Söylesinler,
Gidip boğulayım aşkın boğulduğu o sularda

Anlamsız artık yaşamak
Birkaç tahtası eksik kafamın içini kemiriyor tahtakuruları
Ve asit yağmurları yemiş gibi yüzüm
Her gün bin parçası dökülüyor.
Her gün yeni bir derdi yamalıyorum
Dikişleri patlamış bedenime.
Bir şeyler zor geliyor artık
Hem dikiş tutturacak saç telim bile kalmadı.

Olmuyor, bilmiyorum.
Ayak uyduramadım bu bedene, bu dünyaya

Aşkımın boğulduğu bu nehrin kıyısında
Bir dilim ekmeğe muhtaç bir meczup gibi
Boğulmuş aşkımın dirilmesi karşılığında
Boğulmayı diliyorum.