Şehveti Kendinden Menkûl Şiiri - Halil S ...

Şeyhimin beni unutacak vakti yoktur.

Kaç yüzyıla küstüm?
Kaç kadim pisliğe?
En eski kitapları sevdim, en eski kadınları
En eski orta çağları.
Yaşamak hiçbir ağrıya benzemiyordu
Laf nereden açılırsa açılsın söyleyeceklerim belli.
Ne yesem yeterince çiğnememişim
Beni bir kapatıp açın!
Biz kafir değil fasığız sayın başkan.

İntihar etmek günah çok eski
Ve bazılarımızla yaşamak zorundayız bazılarımız
Kime küseyim herkes yabancı...
Yüzümüz tenimize mi dahil?
Bir şey lazım; o yok.

Bir olsam içimle de en eski
Hesap makinesine tapanların arasına bir rind sızdırsam
İdeolojik bir karın ağrısı çekse cemaat
-Tuhliful miad-
Yüzüne bakılmaya müsait değilim şu an
Kim 'bir şey' olduğumu söylese ruhumu incitir
Yaşamımla yaşım arasındaki mesafesizliğe saygısızlık eder.
Böyle olsun istemeyiz.

Aşık olduğum şeyler insandan sayılmaz
İnsanlar çok sonra.
Gözlerim nezle,
Yanlış ağlaşılmasın:
Bazı dizeler adamdan sayılmaz.

Aşık olduğum şey ise,
Yine söylüyorum,
İnsandan sayılmaz:
Kirpikleri yok denecek kadar az
Elleri fena alımlı, yüzü tenine dahil
Değil.
Başka yerleri de;
Hepsini görmüyorum.
Biraz dinlenecek olsam yanında, su vermez.
Ayakları hepten çıplak
Ağzı hiçten.

Hâlâ birbirimize yeterince yaklaşamadık
Sakar insanların yeri ayrı
Dünyaya alışmamışlardır.
Sigaranın ve dahinin kalbine bir yumruk benden
Zira irice bir yumruk atamam;
Atalarımın elleri kılıç tutmuş.
Bazı kıllar aynasız çekilmez.

Allahım beni razı olduğun gibi yaşat
Şey falan olmasa da olur, sıkarım dişimi
Eşeğe ters binemem
Fakat anırırsam dürt!
Bazı yıllarımızı kayıt altına alamadık
Bir pencere kapatırsın bir hava daha azalır
Kitapların harika ol demişsin:
Kadın suretinde birkaç imgene bayıldım
-imagine-
Fakat ne İsa ne Musa
Bağışla: Tabula Rasa'yı kirlettim.

Yüzüm tenime mi dahildi?
Adını söylemişim kendimle konuşurken!
Kime diyorum:
Fena bakıştık evlenmeliyiz.
Ya da çocukları öp yerime