Şehrin Sokakları Şiiri - Dr Yusuf Polat

Kar beyaz bir elbise giydiriyor
Gece vakti şehrin sokaklarına
Karanlığı bölen sokak lambaları
Düğme misali
Beyaz örtünün üstünde
Donmuş hayatların iki yakasını
Bir araya getirme derdinde

Seviniriz hepimiz
Donacağımızdan habersiz
Kim bilir
Kaç gün evlerde hapisiz hepimiz

Güçlü bir çığ salladı dağları bir anda
Yer gök sarsıldı
Sanki aynı zamanda
Belli ki kesilen ağaçların
Hesabıydı görülen
Sayamadım kaç ah kaldı kar altında

Gözümün önünde papatya beyazlığı
Adres olur tüm cemrelere
Havada gök gürültüsü
Seslenir ansızın karabulutlara
Isınan sular
Yağmur olup düşer kara toprağa
Masumdur artık yıkanan şehrin sokakları