Geçip giden rüzgarı susturdum da şehrin şiirini asla!
Güneşi batırdım içimde , güneşten önce doğan ışığı asla!
Gün batmıyor ki güneş batınca yeni güne ışık doğuyor.
Ne zaman doğduğunu hatırlamıyor insan da doğmuş olduğunu hep hatırlıyor ölümüne!
Ölümün beden olduğunu görüyor insan da ,yaşamın ruhta olduğunu hissetmiyor!
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta