Kaldırım taşları eskimiş bu şehrin,
her birinde bir başka mevsimin izi.
Güneşin yorgunluğu sinmiş asfalta,
rüzgar, denizin tuzlu öyküsünü taşıyor.
Kent dinliyor...
Dedemden kalma bir sandık kokusu,
Ahşabı oyan elin nasırlı sabrı,
Zeytin ağacının gölgesinde içilen,
Bir yorgunluk kahvesi vardı.
Her fincan,
geçmişe açılan bir kapı aralıyordu.
Zaman, unutmanın değil
hatırlamanın bahanesiydi.
Eski fotoğraflardaki gülüşler,
hiç sararmamıştı.
Bir balıkçının ağa sinen tütününde,
denizin şiiri kokardı.
Ve dahi,
gece hep denize kanardı.
Kent anı biriktiriyor...
Hasan Belek
08 08 2025
Akçay
Kayıt Tarihi : 8.8.2025 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kent dinliyor ve hafızası biriktiriyor...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!