edebli edebsiz gülüyor
gül yapraklarını savuruyor,
herkese mavi boncuk dağıtıyor,
şehrin gülen yüzü.
arlı arsız konuşuyor,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
gülen yüzünü gösteriyor cümle aleme,
karanlıklarını saklıyor derinliklerinde...
o da gülen yüzüyle durmaz ağlıyor,
şehrin gülen yüzü.
...
kutlarım sayın DOYRAN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta