Şehrin En Güzel Tepesinden Bakarken Aşağıya

Şehrin en güzel tepesinden bakıyorum aşağıya
Binalara, yollara, ışıklara
Sokaklarından kimler geçiyor
Kimler şikayetçi ışıklarından
Ayağını yere sürüyen bir genç bir insan
Geçmekteyken yıldızların altından
Geçmekteyken gönlünün daralmış
O ip ince sokaklarından
Gözlerinden aşağı çizdiği o deniz tuzlusu
Ayaklarını sürüyerek bıraktığı geride
O ses, içimizi acıtamayacak kadar uzağında kaldığımız
Her adımda önüne ve ardına yapraklar dökülürken
Aslında ölürken, her an eksilirken
Ve her an eksilirken geceden, düşüncelerden
Dakika dakika ve aynı zamanda
Bir metronun girişinden bir türlü geçemiyormuş gibi
Atlayamıyor
Kımıldayamıyor
Ayakları gitmiyormuş gibi...

Evet görüyorum taa buralardan
Ayakları gitmiyormuş gibi o çocuğun
Eriyormuş gibi sokak lambalarının ışığında
Eziliyormuş gibi yüksek binaların karanlık kısımlarında
Yollarda, terk edilmiş bir hali var
Görüyorum

Şehrin en güzel tepesinden bakarken aşağıya