Şehrimin arsız sokaklarında geçti çocukluğum.
Onunla fırtınalar yaşadı gencecik ömrüm,
Devasa korkularım vardı hep ondan yana,
Bir sükunet yaşamadı yüreğim.
Her an bir yangın yeri,
Her zaman adeta mağma.
Hep sıkılmış yumruklara doğru yürüdük o sokaklarda.
Korku nedir bilirdik,
Çünkü cahil çocuklar değildik,
Gölgeler düşman, gölgeler cellat hep ardından.
Merhamet susmuş.
Zalimler fetva veriyordu yaşadığım o arsız sokakta.
Zehir zemberekti duyduğun,
Abı Kevser diye,
Zehir sunuluyordu.. gök kuşağı renginde bardaklardan
Sana uzanan el,
Gerçekten el oğlu elin eliydi.
Ez kaza ölsen bu arsız sokaklarda,
İşte bu diye seni gösterirdi,
şehadete kalkmayan parmakları.
cabası ise, kefen ve tekvin işleriydi zemheri soğuğunda.
Bütün öyküsü bu idi diyebilirim,
çocukluğumu gömdüğüm, bu arsız sokakların.
Kayıt Tarihi : 11.12.2011 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sokağın değil suç, o sokağı 'kamunun, herkesin' bilmeyip, koruyamayanların...
Siyasi, etnik kargaşaların yaşandığı bir döneme ait 'sokak algısını' anlatıyor şiir... Tebrikler Atila Bey...
Sevgi ve şiir tadıyla…ANT+10
Güzeldi.
Kutluyorum Değerli YALÇINKAYA.
Nice güzel şiirlerinizle buluşmak üzere.
Erdemle.
Zalimler fetva veriyordu yaşadığım o arsız sokakta.
Zehir zemberekti duyduğun,
Abı Kevser diye,
Zehir sunuluyordu.. gök kuşağı renginde bardaklardan
Sana uzanan el,
Gerçekten el oğlu elin eliydi.
Ez kaza ölsen bu arsız sokaklarda,
İşte bu diye seni gösterirdi,
şehadete kalkmayan parmakları.
cabası ise, kefen ve tekvin işleriydi zemheri soğuğunda.
Bütün öyküsü bu idi diyebilirim,
çocukluğumu gömdüğüm, bu arsız sokakların.
Cok guzel dizeler, hepimiz bu ULKENiN sokaklarinda buyuduk ve Siz ne guzel anlatmissiniz bircogumuz icin belki de hislerimize tercuman olmussunuz...tebrikler,saygilarimla.Suayip Resadoglu
TÜM YORUMLAR (21)