Gece ayaz yıldızlar soluk, belirsiz ay' ın dolunay halinde hükümsüz
rüzgar kekik kokularına karışmış özlem kokan soğuğunda titretirken bedeni
yürek firar eder yollara vurur kendini anlaşılmamanın hüznünde
şehri terk etmek zamanı geldi.
Giden ben!
Kalan anılar.
Yorgun ayaklarım yürümeye mecalsizken
kopmalı şimdi geçmişten
ya da sonsuza dek acılarla yüzleşmeye alışmalı
düşmanlarımı sevindirmeyeceğim bu defa yıkılışımla
korkmuyorum yaşamaktan
inadına alacağım hayattan payımı
mutluluksa mutluluk
acıysa acı
sindireceğim içime yaşanmışlıkları
ve gideceğim her nefes hasret çeksemde ciğerlerime
soluyacağım gurbeti başka insanların nefeslerinde
özleyeceğim belki doğduğum şehri
alıştığım yuvamı
arkadaş, dost, sevgili her neyse işte herkesi
çarşı, pazar gezdiğim sokakları
yürüdüğüm yolları
ama; gitmeliyim diyorum veda bu
bu şehir beni boğuyor
sevinmesin düşmanlar
benim hala umudum var...
Kayıt Tarihi : 18.12.2008 13:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Bingöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/18/sehri-terk-etmek-zamani-geldi.jpg)
-Şehri terk etmek zamanı geldi.
Gece ayaz yıldızlar soluk, belirsiz ay' ın dolunay halinde hükümsüz
rüzgar kekik kokularına karışmış özlem kokan soğuğunda titretirken bedeni
yürek firar eder yollara vurur kendini anlaşılmamanın hüznünde
şehri terk etmek zamanı geldi.
Giden ben!
Kalan anılar.
Yorgun ayaklarım yürümeye mecalsizken
kopmalı şimdi geçmişten
ya da sonsuza dek acılarla yüzleşmeye alışmalı
düşmanlarımı sevindirmeyeceğim bu defa yıkılışımla
korkmuyorum yaşamaktan
inadına alacağım hayattan payımı
mutluluksa mutluluk
acıysa acı
sindireceğim içime yaşanmışlıkları
ve gideceğim her nefes hasret çeksemde ciğerlerime
soluyacağım gurbeti başka insanların nefeslerinde
özleyeceğim belki doğduğum şehri
alıştığım yuvamı
arkadaş, dost, sevgili her neyse işte herkesi
çarşı, pazar gezdiğim sokakları
yürüdüğüm yolları
ama; gitmeliyim diyorum veda bu
bu şehir beni boğuyor
sevinmesin düşmanlar
benim hala umudum var...
Nurcan Bingöl
nurcan hanım ;
bazen insanın içi daralır yaşadıklarından ve yaşadığı şehirden...işte o zaman içine kasvet çöker gitmek ister çok uzklara..bence de çok doğru bir düşünce insanın bilmediği yerleri ve insanları tanıması da güzeldir...ama bir şey var biz şehirden giderken anılar ve içimizde ki o sevgilide peşimizden gelir mi ki acaba..? çok güzeldi beğenerek okudum bu güzel çalışmanızı..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi...tam puan 10...akçaydan selam ve saygılarımı sunarım...ibrahim yılmaz.
------------------
SANA HABER VERMEDEN GİDECEĞİM
sana haber vermeden gideceğim bu şehirden
sana damla damla gözyaşlarımı
bir de sen dolu hatıralarimı bırakacağım.
yeryüzünün herhangi bir yerinde
örneğin,küçük bir balıkçı kasabasında
seni bensiz,beni sensiz yaşayacağim.
her gün batımı hüznünde
geceye dalarken,acılara tutunup
sensizliğe ağlayacağım.
AKÇAY / 2006
İbrahim Yılmaz
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi...tam puan 10...akçaydan selam ve saygılarımı sunarım...ibrahim yılmaz.
inadına kurulacak hayaller ve ulaşılacak günler...
Güzel dizeler okudum 'kalarakta gider bazen insan'
Kalemin daim olsun ...
Tebessümle .)
tam senlik bir şair önermek istiyorum sana
gonca özmen i oku çok şey katacak sana...anlaşırsınız, hemcinsin ne de olsa :)
TÜM YORUMLAR (5)