Issız olur sokakları geceleyin,
Şehri meşhur-i İstanbul’un.
Yorulmuş Arnavut taşı kaldırımlar,
Ve yanında bir kaç kapalı dükkan,
İrkerek bakarım;
Hepsi yabancıdır karanlıkta...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
oldukça başarılı bir şiir olmuş. yazmaya devam etmelisin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta