Yedi tepeli İstanbul'u ateşe verdim.
İçinde bir tek sen yandın...
Öğrendin mi saçının telinden,
Parmak uçlarına kadar yanmanın ne demek olduğunu?
Yine de Allah'ın sevgili kuluymuşsun
İstanbul'u sel basarken sen yandın...
O yüzden yandığını kimse görmedi.
Hele benim yüzümden yandığını kimse bilmedi
Sana bir sır vereyim sevgili...
Az acıyla kurtulasın diye
Her gece yağmur duâsı ettim.
Yoksa zor kurtulurdun sen bu yangından
Daha fazla yanmana yüreğim dayanmadı
Sen yandıkça, yüreğim yandı... ben yandım...
Benim gözlerimden yağmur yağdı.
İstanbul gözyaşı döktü yanışına utanmadan
Bu yangının adının 'aşk' olduğunu halâ anlayamadın
Sen anlayana kadar bu şehri ateşe vereceğim.
Daha kaç kere sen yanacaksın? .
Sanma her seferinde bu kadar şanslı olacaksın...
Kayıt Tarihi : 18.8.2004 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canim cok güzel bir siir okudum, kutlarim canim..
Dikkat et sende şehir yanarken yanma. :))) Sevgiler.
TÜM YORUMLAR (11)