İstanbul'a ağlıyorum boğazın bir köşesinde
Seni yazıyorum kaldırımlara turuncu kiremitle
Kaldırım taşlarını değiştiriyorlar mahallede
Ve beni arıyorlar bütün caddelerde
Çamlıca izliyor bizi tepeden
Fırsat buldukça bizi dinliyorum onun dilinden
Bir köprüyü gösteriyor bir boğazın serin sularını
Bense yaşıyorum sana olan sevgimden
Bulutların gözyaşları önce Üsküdar'a
Ağlamayı öğreniyorum meydandaki çeşmeden
İskeleden kalkan vapurların biri sen koksa biri ayrılık kokuyor
Bense martı olup geliyorum peşinden
Sevmek İstanbul'da güzel seni sevmek Kız Kulesi'nde
Merak etme boş sokaklarda herşey yerli yerinde
Gece bıraktığım izmaritleri sabah topluyorlar
Yeditepe'nin yedisi de seni iyi biliyorlar
Sizin sokağın başında da değişiklik yok
Bugün ayak izlerime baktım bozan yok
Gittiğinden beri İstanbul çekiyor kahrımı
Onun gibi dostum...sen kadar sevdiğim yok...yok...
Kayıt Tarihi : 12.7.2007 23:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!