Şehit Öğretmenim! Şiiri - Turgay Akbulut

Aralıksız yağan kar, kapatmış yolları
Gitmeliydi köyündeki okuluna
Onu bekleyen öğrencileri
doldurmuştu sınıfları
Gözünün önüne geldi bir an
Umut dolu bakışları
Hiç tereddüt etmedi, düştü yollara
Amansız yağan kar, fırtınada olsa
Engel olamazdı zaten, yüreğindeki ateşe
Yüreğini koymuştu O!
Çoktan bu işe

Boyunca karların arasında,
Savaşırken fırtınayla
Donmuştu vucudu, ayrılmıştı ondan
Ama O!
Donmamıştı! Sönmemişti!
Yüreğinde yanan eğitim ateşi
O değilmiydi!
Buralara kadar sürükleyen
İşte o ateş; Sendin Sen!
Şehit Öğretmenim
Düştüğün yerde hiç sönmeyecek!
Ebediyyen...

Bir anıt dikilecek o yerde
Koşacak öğrencilerin, soluk soluğa
Öğrenecekler mücadeleni, susamışcasına
Dokunacaklar!
Hissedecekler yüreklerinde
O ateşi!
Hiç düşmeyecek ellerinde meşalen
Bir bayrak gibi

Bahar gelecek,
Çiçekler açacak etrafında
Herkes ziyaretine gelecek
Bazen bir kuş konacak üzerine
Bazen bir Çoban, açacak ellerini
Okuyacak bir Fatiha!
Bazen bir Kurt geçecek oradan
Durup bakacak!
Anıt taşını okurmuşcasına...

Yine ders vereceksin
Bulunduğun yerde
Yaşayacak efsanen tüm kalplerde
Öyle bir ders ki!
Krizle boğuşan ülkemize
Aramasınlar! çaresini başka yerde
Çare Sensin!
Yüreğindeki Ateş!
Elindeki Meşale!
”BU ÜLKE İÇİN SEVE SEVE! ”

(2001 aralık ayında Balıkesir de köydeki okuluna giderken
donarak ölen Şener Öğretmen anısına yazılmıştır..ocak 2002)