Şehit Oğlunun Ardından Şiiri - Özer Baba

Bayrağa sardılar seni, oğlum,
Kırmızı beyaz, kanınla boyanmış.
Elimde bir resmin, dilimde dualar,
Ama yüreğim, ah yüreğim paramparça kalmış.

Oğlum, vatan dedin, millet dedin,
Asker oldun, dağlara selam verdin.
Ama döndün mü? Bir tabut içinde,
Anan nasıl dayanır bu sessizliğine?

"Şehadet şereftir," dediler, oğlum,
Evet, gururluyum, başım dik, dimdik.
Ama içimde bir yangın var ki,
Her nefeste yakar, her adımda derin bir iç çekiş.

Sana elveda dedim, göklerde dalgalanan,
O bayrağın gölgesinde, sessiz bir mezarda.
Şimdi vatan sağ olsun diyor herkes,
Ama bu ana yüreği, oğlum, sensiz çaresiz.

O tatlı gülüşün, sesin, nefesin,
Yürekten bir kurşun gibi saplanır içime.
Gözümde bir damla yaş, dilimde feryat,
"Ah vatan, millet, oğlum bana emanet!"

Ey milletim, ey şanlı bayrağım,
Bu kanla yoğrulmuş bu toprak, bu can.
Bir oğul verdim size, tertemiz, masum,
Her karışında ananın duası, her nefesinde oğlum.

Şimdi asker taburunda yankılanır adı,
Bir yıldız oldu gökyüzünde, vatanın ışığı.
Şehit oğlum, ey canım, ey kahraman,
Sana ağlayan bu ananın duası da destandır.