Yıl bin dokuz yüz on beş martın on sekizi
Mehmet “Sancak yere düştü.” diye bağırdı siperde
ayağa fırladı
Gökten mermi yağıyordu karla karışık
Koştu düştüğü yerden aldı sancağı dayadı göğsüne
Sancak üstündeki Hilal al oldu Şehid Mehmed’in kanıyla
Göğsünden çıktı mermi bir soluk sesini duydum o an
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta