Yıl bin dokuz yüz on beş martın on sekizi
Mehmet “Sancak yere düştü.” diye bağırdı siperde
ayağa fırladı
Gökten mermi yağıyordu karla karışık
Koştu düştüğü yerden aldı sancağı dayadı göğsüne
Sancak üstündeki Hilal al oldu Şehid Mehmed’in kanıyla
Göğsünden çıktı mermi bir soluk sesini duydum o an
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta