Şehit bir mücahidin anılarından

izzetin şanlı destanı yazılacak
şehit edilen çocukların kanları üzerine

hayat kısır döngülerle çevrili
çocukların oyuncaklarını parçalayacak kadar gaddar
kısır döngüler,tek elden çıkmış olduklarını hatırlatmak isterler
birer yalnızlar yığınından başka bir şey değiller
kişisel gelişen, kişisel doyan, kişisel zenginleşen
ve kişisel ölen insanlar gibi
içe kapalı,
yabancı düşmanı
ırkçı

masallar, destanlar, türküler
tarih tekerrür ediyor
“kaderin üstünde bir kader"
şahit olacak herkes
şer odaklarının kurdukları tuzakları başlarına geçirmekle kalmayacağız
bağımsız sınır çizmek isteyenlerin de canlarına okuyacağız

ittifaklar, haberler, medya, zalimler kafa karıştırabilir
birileri kafasına göre sınır çizebilir
bir diğeri kafasına göre devlet kurabilir
evet bir kıyamet olacaksa
bu kıyamet bizim üzerimize kopmayacak
onların sonu olacak kopacak o kıyamet

ben bir arabistanlı Lawrenc değilim
onun kadar yürekli olamadım henüz
londra’nın kasvetli otellerinde yatıp kalkmadım
ingilterenin uçsuz bucaksız topraklarında bir çiftlikte yaşlanmadım
koca bir devletin milyonlarca kilometrelik sınırlarını
yeniden çizecek kadar büyük bir adamda değilim

nefret ve öfke ile hatırladığınız
hatta şerefsizlikle suçladığınız lawrenc
kendi inancı çizgisinde hepimizden daha şerefliydi
ne yazık ki
hepimizden daha delikanlıydı
hepimizden daha cesur

dava şuuru ve imanına hayran kaldım
sınırlar çizilinceye kadar
osmanlı parçalanıncaya kadar çabaladı

içimizden kimler charlie hebdo saldırısını fransada takip etti?
amerikada siyahi kardeşlerimiz polis tarafından öldürülürken,
amerikan polisi bir siyah adamın boğazını sıkarken
“ı can not breathe” diyerek nefes alamadığı anı
kim resmetti ,kim haber yaptı ?
kimler tepki verdi ?

suriye karışırken hangimiz halepe gitti
küflü bir otel odasında kalarak savaşın ortasından
hangimiz haber yapmayı göze aldı?
akıllı olalım
herkesin vebali var aldığımız maaşlarda
hakkını verin

sarhoş gibiyim dostlar
herkese vurasım var
herkesi tokatlayasım var uyansınlar diye
aklıma iftarını yaparsın diye cebime para koymaya çalışan
çeçen komutan emir abdulhakim geliyor
çıldıracak gibi oluyorum
o kadar zor şartlar altında
hala benim akşam yapacağım iftarı düşünüyor
ya da bizlerin varlığını
ya da gerçekten bir ümmetin var olduğunu
var mısınız ey ümmet?
yaşıyor musunuz?

hayır, hayır
islam’ı ayakta tutan biz değiliz
islam’ı ayakta tutan işte o mücahitler
bizler bu sistemin içinde
bir gün yok olacağız

ey izzeti için yemin etmiş ruhlar
ey türkiye halkları
çünkü korkağız
çünkü beş para etmez adamlarız
çünkü emir abdülhakim gibi değiliz
çünkü uygurlu mücahitler gibi değiliz
çünkü doktor kanas hiç olamayız

ya fetih ya şahadet dediler
sen git dediler
hikayemizi yaz şimdilik
bu şehit olacak kardeşlerimizin selamını götür türkiyeye
burada onlardan sadece dua beklediğimizi söyle
tekrar geleceksin biliyoruz
ama şimdi git
bak bu şehitlerimiz
henüz yolculuğa çıktılar
onlar Rabbe selam götürmeye
Rabbe verdikleri sözü hatırlatmak için gittiler

sinan ve ferhat artık olmasa da
ne sinanlar bitecek ne ferhatlar
havadan ağır bombardımana tutulup
şehit oldular
sultanbeyliden muhammed
elazığdan baba ve oğul mehmet ile ismail
erzurumdan osman ve murat
diyarbakırdan yunus ve furkan
adıyamandan ferhat
bursadan taha abi
darıcadan ümit abi
Allah(c.c) için şehit oldular

ey şehit ağabeylerim kardeşlerim bilin ki
arkada bıraktığınız emanetler artık bizim emanetimiz

gözleri okçular tepesinde kalan birkaç korkusuz yiğit
gözlerinde hamza’nın vurulduktan sonra
şehit olmadan önce hz. vahşiye attığı birkaç adım
gözlerinde selahaddinin haçlılara indirdiği son darbe
gözlerinde çinin guangzhou şehrine giden saad bin ebu vakkasın teslimiyeti
gözlerinde ulubatlı hasanın vücudundaki onlarca ok
surlara diktiği sancak

gözlerinde alparslanın yiğitleri
filistin’in çocukları
yemen’in yetimleri
suriye ve ırakın mazlumları
gözlerinde huzura çıkan bütün şehitlerin kahramanlıkları

gözleriniz ne güzel aziz şehitler
ruhunuz şad olsun

redfer