Kimselere diyemedim bu gizli derdimi
bir sabah vakti ardına düşüp
beni düşünmeden uyandıran rüzgarın
şehir şehir aradım yanlızlığımı
döndüğümde elimde kuru bir gül vardı
Şehrin koyu hasreti
ve ben kimselere diyemedim gizli derdimi...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
