Biliyorum
Şimdi dert sarmanlarının arasında
Titreyen bir otobüsün en arka koltuğunda oturmuş
Başını cama yaslayıp
Geçtiğin ağaçların sayısı rengi cinsi umurunda olmadan
Öylece gidiyorsun nereye olduğunu bile bilmeden sadece gitmek fiilini işgal ediyorsun
İşgal ettiğin ne olduysa hayata dair peşinden geliyor bir başka otobüsün bir başka seferinde
Arkana dönüp bakmak istemiyorsun biliyorsun çünkü gelenleri
Tüm acaba kırıntıları ceplerinde dumana sarılmış döküleceği yeri bekliyor
Hangi yardan geçersen geç hepsinin sonu taş kaya hepsi bir bitiş hepsi soğuk bir ürperiş
Ben senin otobüsten ineceğin zaman ineceğin durakta elimde bir papatya ile bekliyor olacağım
Belki gelmeyeceksin o otobüsten inmeyeceksin kafan diğer tarafa bakacak yanımdan geçerken
Ama olsun ben gelebilme ihtimalinde gölgelenip
Geldiğindeki heyecanla güneşleneceğim
Kayıt Tarihi : 20.10.2022 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!