Şehire Giderken Şiiri - Hidayet Şakalar

Sabah erken idi, yarı karanlık
Kalktı yatağından benzi sopsoluk,
Kadın sordu: bey nereye yolculuk?
Dedi şehre, ver abamı soğuktur.
Buna şükür, yüce Rabbim büyüktür.

Giymek için çorabını aradı.
Çocuk, baba ''pantul'' diye ağladı.
Baktı çıplak vücut, gözleri doldu
Dedi: sapret yavrum, paramız yoktur.
Buna şükret, yüce Rabbim büyüktür.

Tam yürüyecekti ki; yetişti genç kız,
Sarkmıştı omuzundan yamalı buliz.
Baba fistan dedi, açık üstümüz.
Bey yutkundu; kızım alacak çoktur.
Biraz sabret, yüce Rabbim büyüktür.

Ya Bismillah deyip yürüdü yaya,
Çıkageldi biri, dedi hayrola?
Borç diye yapıştı yırtık yakaya,
Boşalttı keseyi; bey başka yoktur.
Tamamlarım, yüce Rabbim büyüktür.