şehir..
ömrün hazanında
sarmış gökyüzünü
gurbet rengi bulutlar..
hasretin pençesinde
bir yanı
öbür yanı
hep eksik kalmış
yalnızlığın..
şehir..
yarım kalmış aydınlığı
namluları konuşur geceleri..
yürekler ağlar..
kelimeler düğümlenir boğazında...
şehir..
nefesin tutar
her gece..
hastalıklı bir hayat geçirir
çok zaman..
tekil ölümler
vardır onda,
çoğul yalnızlığa inat..
şehir..
masalını bitiremez
yalnızlığın..
öksürüklü bir takvim
düşürür
yaşamasından
tek
(-erleye)
tek
(-erleye) ...
ölüme daha yakın,
yaşamdan daha
ileriye...
08.12.2005/ Denizli
İsmail AkKayıt Tarihi : 20.2.2007 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!