Geçip gittiğim şehirlerde,
Hayatımı serperek uzaklaşırken,
Sessiz sokakların cılız lambaları altında,
Yitik hayallerin gölgelerini görürdüm.
İşte o vakit öğrendim ben,
Şehre kısık bakmayı.
Ne gözlerimi kamaştırabildi ışıkları,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
