Şehir Küçülürdü Durmadan, Biz Büyürdük

Kızıl alevler yakılırdı kenar mahallelerinde
Genç kızlar yasak rüyalar görürlerdi uykularında
Anneler saçını okşarlardı sakat çocuklarının,
Sokaklar daralırdı, yükselirdi barikatlar
Ve bu kocaman şehir küçülürdü durmadan
Biz büyürdük,

Merdiven altlarından keskin kokular yayılırdı,
Dünyayı kurtarırdı
Kahraman çocukların sokak aralarında,
Kadınlar güneşi doğururdu tanyerinde
Ve bu şehir küçülürdü durmadan,
Biz büyürdük,

Şairler içeri alınırdı
Kalemleri tükenmez olduğu için,
Daha güneş doğmadan düşülürdü yollara
Gece yarıları dönülürdü vardiyalardan,
Ekmek bölünür, soğan kırılırdı sahipsiz sofralarda
Ve bu şehir küçülürdü durmadan
Biz büyürdük...

Hamile kızlar düşük yaparlardı üçüncü aylarında,
Ay başlarında dokuz doğururdu işçi yürekler,
Tütün sarılır, sevdalar yakılırdı rakı sofralarında
Gidip de dönmemenin adı olurdu ayrılıklar
Biz büyürdük
Ve küçülürdü İSTANBUL........