Şehir Çocuğu Şiiri - Nurdan Bora Yağcı

Dışarıda çaresiz bir çocuk
Üşümüş,çatlamış elleri
Çöldeki topraklar kadar verimsiz
Çünkü gözleri sadecebestesiz...
Yalnızsa suçu değil
Kederi kaderine
Elleri düşlerine mahkum.
Susmuş,yollarda koşmaya susamış
Durmuş; parklarda oynamayı unutmuş
Yolları parklara ulaşmayan bir kentte
Unutulmuş.
Köşe bucak tutulmuş
Dikenlerle döşeli,ateşlerle çevrili
Gökte yıldızı sayılmayan
Annesiyle kucaklaşamayan kentin çocuğu
Avunamaz.
Çünkü elleri çöldeki topraklar kadar verimsiz
Gözleri sadece bestesiz...