Üşüyordu karanfiller,
Ağzı kuru sokaklarda.
Beyazlar birikiyordu,
Gökyüzünün kalbimizde açtığı yaralarda.
Kaldırımların gönlü kalmıştı,
Bir kadının ayakları altında.
Sefalet içinde bağırıyordu çocuklar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta