Şehidin Anası Şiiri - Nuray Şaşihüseyinoğlu

Ümitle bakar yollara
Beklediği bir Mehmet!
Yüreği titrek bir mum alevi
Savrulur her meltemde:
Ya bu defaki rüzgar
Kırdıysa körpe fidanımı diye.
Her mektubu bekler susamış bir toprağın iniltisiyle,
Öper koklar her satırı yeni kopmuş çiçek rayihasında
Bastığında bağrına cız etse de yüreği
Basar basar inadına sanki can suyu gibi...
Günler izler birbirini
Korkuyla dinler bültenleri
Yüreği çırpınırken bir kuş yüreği ritminde
Dualarıyla tutar nefesini
Duymamak için Mehmed’in şehit haberini.

Bir gün çalınır kapı
Tülün ardından görünen asker
Ne de çok benzer Mehmedine
Heyecanla atılır sarılmak için heyhat
Gelen Mehmet’tir ama başka anaya evlat...
Düğümlenir cümleler
Ne gelen kelam ekleyebilir kelama
Ne anası sorabilir Mehmed’i.
Bir ara değer gözler birbirine
Akan o keder yeter Mehmed’in annesine.
Eğer başını usulca
Doğduğu güne gider aklı
İlk okunan ezanla bu vatana
Şehit diye yazdıkalrı gelir dualarında.....
Vakurdur anası Mehmed’in
Acısından daha büyük acı yokken dünyada
Ölümüsüz bir evladın gururu çöker yüzüne
Usulca süzülür içeri.
Son kez kucaklaştığı yere gelir çözülür dizleri.
Öper, öper son oturduğu sediri
Koklar onun gibi kokan saksıdaki nar çiçeğini.
Gözlerinden süzülen yaşları silip
Tersiyle elinin
Girer gönül paresinin
Son kez yattığı yatağa
Sarılır yastığa
Salar gizlice akan yaşları usulca
Kokusuna gözyaşı
Gözyaşına kokusu karıştıkça
Daha da büyür hasreti
İlk doğduğu zamanki cennet kokusu dolmuştur artık
Yaşlarıyla ıslanan yastığa
Dar gelmeye başlar ona dört duvar
Salar kendini bağlara:
İlk düştüğü taşlığı
Kuş vurduğu kavaklığı geçer bir bir
En son el salladığı köy çıkışına varınca
İnler çok derinden:
Güle güle Mehmedim
Vatan sağolsun yavrum
Annen sana kurban, sen de vatan yoluna...........

19temmuz 2007