Erzincan'a ateş düştü dediler yandı Elaziz
Bir kere daha hicranla ismini andı Elaziz
O ateşden İstanbul'a bir avuç kor gönderdiler
Göz yaşlarım buza kesti ben öldüm sandı Elaziz
.............
Sen sağlam dur Gokhan Avcı düşersen kalem de düşer
..............
Akyazı'da karar kıldın Kafkaslar seni ararken
Karaman soğuk demiştin en son hatrımı sorarken
Ah Yusuf Bircan Demirol Erzincan sana yanarken
Sen ebedi tercih ettin vuslat bu gündü Elaziz
.............
Sen sağlam dur Gokhan Avcı düşersen çilem de düşer
............
Seni kelebek zannedip otuz sene mi yazdılar
Ne yiğitler göndermiştik sanki sayıca azdılar
Sana değil ah kardaşım bu kabri bize kazdılar
Bir mağrur bakışın daha ukbaya döndü Elaziz
.............
Sen sağlam dur Gokhan Avcı düşersen kelam da düşer
..............
Sen uyu ben de yazayım ötede toprak utansın
Mevsimsiz düşerse şayet dalında yaprak utansın
Herkes kadar herşey kadar şair de bırak utansın
Sevdana vurgun umudun umudu söndü Elaziz
..............
Sen sağlam dur Gokhan Avcı düşersen selam da düşer
.............
Sıradan gelmek lazımken hep aradan vurdu felek
Ve lakin tamam amenna baş ucumda durdu felek
Rüzgari'yim bilmez gibi mahlasımı sordu felek
Seninle son sözleşmemiz galiba dündü Elaziz
.............
Sen sağlam dur Gokhan Avcı düşersen alem de düşer
01.02.2014
Ümraniye
Kayıt Tarihi : 4.2.2014 20:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!