Şehidim Şiiri - Mustafa Altuğ Kale

​Günlerden ılık bir Ocak gecesiydi,
Dedem sobada kestane pişiriyor,
Anneannem de onları ayıklayıp bana veriyor,
Ben de televizyon ve su beraberinde onları yiyordum.
​Bir anda kapı zili çaldı;
Dedem aldırış etmedi, "Köpeklerden biridir," dedi.
Bir kez daha çaldı, dedem etrafa baktı,
Bir tank değil ama bir araba da değil.
Yeşil bir araç, karanlıktan da kolay değil,
Sanki doğaya öksürüyor gibiydi.
​Dedem korunmak için tüfeği aldı,
Kapıyı bir anda açtı.
İki tane rütbeli asker ağabey vardı;
Selam verdiler dedeme, "Başımız sağ olsun."
Dedem anladı ancak anlamamazlıktan geliyordu.
"Veli Karabucak şehit oldu babacım!"
​Dedemdeki silahın namlusu mu kalmış?
Dedem koltuğa oturdu, silahı astı.
Yarımı oğlu şehit olduğu için mutlu,
Yarımı oğlunu kaybettiği için hüzünlü.