Şehide mektup Şiiri - İsmail Kocakaplan 2

ŞEHİT
bu mektup ölümsüzlüge yazılmıstır
ay yıldıza kzıl kana yazılmıştır
verdikten sonra seni topraga
biliyormusun hiç konuşmuyorum
yıldızlarla dertleşiyorum geceleri
sırlarıma sırlar katıyorum
ve her sabah güneşi ile batıyorum
sende beni bırakınca böyle çaresiz ve tek
bir emanetin kaldı beni sadece hayata baglayan
biliyormusun git gide sana benziyor
dinmeyen hasretim ancak ona sarıldıgımda melhem oluyor
hani o çatışma anında
düşman hain bir pusuya düşürmüştü sizi
sen benim için taştan yaptıgın kolyeyi komutanında vermişsin
bu emaneti eşime verirmisin demişsin
sonra atılmışın ölümün koynuna
o an ne yapmak istedigini anlamamışlar
bir kartal gibi sokulmuşsun düşmana
ve pimi çektiginde 12 leş 26mehmetcige can vermissin
eger feda etmeseymişsin kendini
26 anne aglaycaktı ve bir çok cocuk yetim dogacaktı
ey mustafam ben seni ölümsüzlüğe yazdım
çünkü şehitler diridirler
ve sen benimiçin hep dirisin
yolladıgın kolyeyi an gibi üstümde taşıyorum
oglumuza mustafa ismini verdim
git gide sna benziyor
biliyormusun artık hiç kimseyle konuşmuyorum
her gece ellerimi açtıgımda semaya
sırlarıma sırlar katıyorum
ancak yıldızlar anlıyor beni
onlarla dertleşiyorum
bu mektup şehit oluken yaşatan bir şehidedir
yazansa sana doymamış biricik kuzun fadimedir