Seher Güneş Şiirleri - Şair Seher Güneş

Burada yağmur yağıyor ama sen
Siz ıslanıyorum,ürpererek
Anımsıyorum sonra yokluğunu
Ayrılık burda yineleniyor işte
Yüreğimin üzerine yağıyor durmadan
Serinletmiyor ateşini içimdeki

Aşk kaybetmek
insan yaşamında sandığı en güzel nokta
Bir gün kanamaya başlar.
Bir gülün dalından koparıldığında
Aklında eskisi gibi olmayacağı gerçeği
Aşk

Kaybedilen sadece zaman değildir
Elle tutulamayan hayallerin
Derin uykusunda yüzen bir çocuk gibi
Sessiz sessiz dalışı uykusuzluğa
Gölgesi dolaşır kuytularda
Bazen yansırlar gizlendikleri yerden

Sensizliğimi yüzüme vurma ne olur
Alışmaya çalışırken yalnızlığıma
Bir gülü koparıp atma
Vurma işlediğim günahları yüzüme ne olur
Seni sevmekle başlayan hatalara
Söylediğin yalanlara kızıp

Keşkelerle başlayan hayatıma
Bir de katık ettim yalan sevdanı
Merhameti mi yoksa acınmayı mı hakediyorum bilemedim
Kollarında uyumak istedim
Sonsuzluğu seninle seçtim
Ama sen ben olmayı bilemedin

Karanlığın gölgesinde bir salıncak kurulu
Uçurumlara doğru sallanmakta ağır ağır
Gecenin koyu karanlığında
Soluk bir gölge gibi geçti
Kelimelerin dağıtamadığı bir ağırlık
Islandı,düğümlendi bağrımda

Konuştukça azalıyordu her şey
Tüm yalanlar kapının dışında
Biz kilitli kalmışız bu sevda sancısında
Bitirelim dedikçe
Başlıyordu satırlar yeni baştan...

Bir sonbahar rüzgarı,ölüme mahkum yapraklar
Mor sevdalar üstünde gölgeler uçuyor
İçimde çığlık atmak isteyen bir yer var
Sebebsiz kin duyuşlarım yokluğuna
Yastığa baş koyduğumda
Gözlerimden kan damlıyor

Uçurum diyordun,biterken bir aşk
Yokluğun uçurum boşluğu
Susuşlsrın birbirine eklendiği anda
Yaşanmış hiçbir şey yok diyordun aramızda
Belki diyordun aşk
Bir gün yürürdü seninle kuytularda

Gözlerin böyle bakmayı nerden öğrendi bilmem
Ama ben böyle hiç sevmedim
Gülmek sana çok mu yakışıyordu
Yoksa ben mi kilitli kalmıştım o bakışlarda
Sözlerinin anlamı çok mu derindi
Yoksa ithaf edilen bir ben değilmiydim