Seher Duası Şiiri - Mehmet Cıngır

Uyanmamışken henüz uykudan, gökte güneş;
Ay ve yıldızlardır seher vaktinde bana eş.
Güne gün,cana can katar seher vakti canan;
İnci mercan katar cana seher vakti canan.

Uçar gözlerim benim,seher vakti ufukta;
Açılır yâr kapısı seher vakti şafakta.
Dağlar,taşlar,nehirler…Seher vakti uyanık;
Bir de ben mücrim,aşkın kölesi, bağrı yanık.

Bir seher vakti çaldım ben yârin kapısını,
Açıver ey sevgili şu Allah yapısını!
Merhamet et bana,gireyim ben de içeri;
Seher vakti,ne olur çevirme beni geri.

Seher vakti ufuktan âleme yansıyan nûr,
Temizler kirleri,olup damla damla yağmur.
Bu, Hira’dan insanlığa yansıyan o nûrdur;
Ey yâr kapında kul olmak,ne büyük onurdur!

Ey sevgili,bana seherin nûrunu duyur!
Ruhumu bu nûrun serinliği ile doyur.
Âlemlere nûrunu sen, nûrunla duyurdun!
Kişi sevdiği ile beraberdir buyurdun.

İşte seher vaktinde kapının önündeyim,
Seninle beraber olmanın günündeyim.
Ey sevgili çok,çok özledim zat-ı âlini,
Aç kapını da göster bana gül cemalini.

Uyurken bebekler mışıl mışıl beşiğinde,
Gelip diz çöktüm ben seher vakti eşiğinde.
Fazla bekletme ey sevgili beni kapında!
Bana da,bana da yer ayır yüce katında.

Seherin serinliğinde duy beni Allah’ım!
Merhamet et, cennetine koy beni Allah’ım!
Benim gibi mücrim bir kul var m’ola Allahım!
Affın ile sarıp sarmala beni Allah’ım!

Yürekten seviyorum ben seni buna inan,
Çıkarmıyorum seni şu yüreğimden bir an.
Sevmeyen sevdiği yere gitsin,haydi yallah!
Çarpar aşk ile benim yüreğim Allah, Allah!

Ey sevgili; bırakma sen, bir an beni bana!
İşte şikâyet ediyorum ben, beni sana.
Arş-ı âlayı tuttu benim figanım,ahım!
Affet beni dağlar kadar da olsa günahım!
Affet beni,affet Allah’ım affet Allah’ım!