Ne büyük sevgidir Allah sevgisi
Ama fazlasıyla iman edersen
Yüreğinde varsa yanma kaygısı
Dine doğru güzel amel edersen
Yine gölge düştü gül bahçemize
Gülleri ağlarken gördüm dalında
Laleler susamış zambaklar kuru
Bir buket arajman durur elinde
Bir buz kadar soğuk taş kadar kavi
Genç yaşta koptum da yeşil bağrından
Geldim de bu ile bir gün mü gördüm
Kimi üzüntüyle kimi neşeyle
Bir koca ömrü yordum da durdum
Sabrettim de hep sonumu bekledim
Düşünüyorum da geçen hayatı
Bana mesken olmuş dertlerin yatı
Bağışlasalar da altından tahtı
Ateşten çembere dönerde gider
Baldan yağdan olsa ekmeğim aşım
Çok eskiden kalan derin bir yara
Derdimi dökerim yalnızlıklara
Ne merhem kar eder, ne pul, ne para
Bu benim derdimdir kimse bilemez
Kalem ağaç olsa, derya mürekkep
Kalbim efkarlandı öfkeyke doldu
Bütün ettiklerim bana ders oldu
İyiden konuştum ele ters geldi
Bende çaresizce susup oturdum
Dedim Seher sen kendine hükmeyle
İçimde depreşen merak gibisin
Güzel gönüllere ferah gibisin
Mahsende yıllanmış şarap gibisin
Yıllar eskir; sen tazesin sevdiğim
Seni düşündükçe içim kan ağlar
Ne sevmekten anlar ne hoşlanmaktan
Dedim vazgeç gönlüm sen böyle aşktan
İnan zarar gelir ona yanmaktan
Boş ver deli gönül boşa yorulma
Sana göre değil böyle bir sevda
Sevmek gönüldedir, dildeyse yalan
Artık hüzün olur geride kalan
Yabancı gibidir kalbini çalan
Bir ömre bedeldir bunun acısı
Gerçek aşkı tadacaksın gönülden
Herkes çıkarının peşine düşmüş
Arkada kalanın feleği şaşmış
İnsanlık kaybolmuş dostluklar bitmiş
Büyüğü küçüğü kıran kırana
Kamçısı elinde süren sürene
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!