Seha Şiiri - Muhammed Bedri Hüdayi

Sen bu şiiri okurken Seha,
Büyük bir ihtimal ben çoktan ölmüş olacağım,
Artık ne çığlıklarımı duyacaksın ne de gözyaşlarımı göreceksin,
Anlaşılan seni derin uykudan uyandıran ben olamayacağım,
Ve bu zavallı yüreğim kırık girecek kabre.
Kalpler aynı ahenkle hızla atar aşkın sesidir bu Seha,
Aşkın öyküsü derindir…
İnsanı kendine çeker…
Seni ilk gördüğüm an vurulmuştum Seha,
Gül yüzün hilal kaşın yıldız gamzen hala aklımda.
Sana bir türlü kavuşamadım,
Çok istedim ama omuzuna baş koyamadım,
Artık başsız adressiz ışıksız ve ıssızım Seha,
Düşman füzeleriyle aydınlanıyor Gazze’nin sokakakları,
Varil bombalarıyla ısınıyor İdlip’li kardeşlerimiz,
Uygur’da Arakan’da Libya’da Irak’ta Suriye’de,
Çocuklarımız kefensiz gidiyorlar anayurtlarına.
Biz aç ölmeyelim diye kardeşlerimiz bize yardım gönderiyor Seha,
Hep bir yanım acı içinde sabaha kadar kıvranıyor uyuyamıyorum,
Başımı dik tutmaya çalışıyorum ama sensiz olmuyor Seha,
Sensiz bütün sokaklar çıkmaz oluyor,
Sensiz bütün kırmızı ışıklar üzerime yanıyor,
Ne olur şu derin uykudan uyan artık Seha.
Eğer geç uyanırsan artık enkaz altındaki sesimi duymayacaksın,
Enkazlar altında alevler arasında nice canlar sevgili için can veriyor,
Kandamlaları burada deryalara dönüşüyor,
Aşk işte burada aklı alıyor bir anlığına perdeler kalkıyor,
Bu âlemi terk edip gidenlerimiz o yüzden gülüyor Seha.
Sahi, ne güzelmiş şu görünenler,
Yoksa çekilir miydi şu ümmetin sessizliği,
Aşkımız cihandaki tüm özgürlük meydanlarını doldurdu,
Dikkat ettin mi Seha içimizdeki Musa’yı öldürmek için
Özellikle çocuklarımızı ve hamile kadınlarımızı katlediyorlar,
Ama farkında değil budalalar, bu doğumun sancısıdır,
Çağın Firavunlarını boğacak Musa’lar doğuyor Seha.
Şehrin boş meydanlarında yürüyen çocuklar bombalardan artık korkmuyor,
Ama onlar o imanlı çocukların bir gün onlara yapacaklarından,
O kadar korkuyorlar ki hepsini öldürmek istiyorlar.
Ama başsız dağınık ümmet olmaz Seha,
Her gözü yaşlı çaresiz mazlum senin uyanman için dua ediyor Seha,
Biraz gözyaşı biraz kan ile can vermeden enkaz duvarına,
Parmak uçlarımla yazıyorum çığlığımı,
Seha uyansın siz o zaman görürsünüz,
Ümmetin çığlığına icabet eden Türklerdir "Seha".