Kıtlık zamanıymış,
Sefliğine doğmuşum, bir ırgat dönüşü.
Sıradan bir kadın sarmış,
Şilteden bozulan kundağımı.
Sefliğine baş başa kalmışım,
Ağaç beşiğimin çıngırağı ile.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta