Şefkat Ağlarken Aşk Çağladı

Şefkat Ağlarken Aşk Çağladı

Ne kadar cüretkar olabilirsin
Aylara hüzün akar sen gelmezsin
Ateşin taptaze hiç sönmezmisin
Kalbimde sızı içerim efkarı bilmezsin

Selamsız kurdun yüreğime otak
Ellerim kelepçeli aşkına oldum tutsak
Gölgene değse adımlarım yanacak
Bu can sensizliğe nasıl dayanacak

Şefkat ağlarken aşk çağladı
Gönlüm çıkmazlarda daraldı
Vicdan gelgitler kuşağında sarhoş adamdı
Çaresizlik beni sana bırakmadı

Git güzelim gidebildiğin kadar ufuklara
Endamin düşsün kalbimin yakasından kuytulara
Sen belli ki aşksin
Neden yanlış zamandasin

Gönlümün istediği küçük bir elvada
Gözlerinde kaybolayim son defa
Arkama bakmam bir daha
Başım eğik saklanırım gelgitler rıhtımında

Artık düşlerde anılarda bir karasevda
Nefesin hüzün mevsimlerinin omuzunda
Dökülür kahırlar en içten ahlarda
Yolların çıksın en güzel baharlara
Mutmain olur yüreğim sen mutlu olduğunda
Son sözü kader söyler ellerimiz boşlukta

Vesselam

Bayram Budakoğlu