Sefiller... Şiiri - Enver Özçağlayan

Her renge boyandın da, fıstıkî yeşil kaldı,
Boşuna demediler en güzeli adanın.
Ünün denizler aştı; adın arza nam saldı!
Şimdi tek ecesisin yırtık pırtık modanın.

Seni gördüm metroda; Suriyeli kız sandım,
İplik iplik yırtıklar dizilmişti her yana.
Güneş yanığı tende, yaş döken kızı andım,
Karışık duygularla ağladım yana yana.

Vuruyor, kırıyorsa dünyayı hâlâ filler,
Payımız çoktur bunda; ancak değiliz güdük.
Moda soyunmuş yazık, aramızda sefiller,
Veryansın nutuk atar siyasi birkaç hödük.

Ağladım da düşüncem ufuklara uzandı,
Bizim elde oynanan oyunlara ulaştım.
Ben öldüm uzaklarda, yine onlar kazandı,
İngiliz, Rus, Fransız oyunlarına şaştım.

Bu şaşkınlık uzadı, haydi toplan, kalk artık,
Dünyaya imanınla, gücünle ermelisin.
Örtülsün hayâmızla Batıdan gelen yırtık,
Avrupa'ya, Asya'ya yine yön vermelisin...

22.08.2014 Fatih-İST.