Sefil Vartasında Efkar Göçerken

Gündüz karanlığa sus olup ölmeden
İşinden kovulmuş bir küskünlük gibi yitirdiklerinin peşinde
Açık çıplağına bakmadan yerçekimi deli poyraz
Şehir kurnalarına suyu mahkum eden arşimetten geçer...Tas aynı
Tırlatıp tozutma aynıyla
Kafa kafayı sarhoşa kurar
Nice yoklukların harcı akşama ışığını söndürmeden
Ve elden artık zamanlara cevher yurcasına sel ziyan
Boy verip sonrasızlığa olmaz olsunları bağrına bastığı
Yani nice
Nice siyah perdelerde yağmurlu gözleriyle sisli ve mahur
Çember çarpık döner
Ya kazanan ya kaybeden de beterse
Fasıl o fasıldır ortalamanın altı üstü birden
Zamana kök salmış sefilliğin vartasında efkar göçerken
Okur ezber eder kendini efkar
Sokak sokak kendini faydasızlığa yandıran
Üstü atlanmamış
Badirelerden

Seyfi Karaca.........Nisan / 10