Sabahın ayazı vurdu yüzüme
Ne vakit düşmüştük aşkın közüne
Aşıksan mızrabın al vur sazına
Şu garip gönlümü yangın eyleme
Yeryüzü ve gökyüzü
Gece ile gündüzü
Bir perdedir arada
Bulutların kendisi
Toprak yağmura hasret
Nasıl üzülmeyim nasıl yanmayım
Felek bulup yakmış canımı benim
Nasıl kırılmayım ağlamayayım
Felek bulup kırmış dalımı benim
Kim ne bilsin uzağımda dururken
Ömür gelip geçiyor
Adın kaldı geride
Yüreğim ah çekiyor
Aşkın adı Feride
Yapraklar sararıyor
Yıllar yılı yol yürüdüm
Menzil bitti başa döndüm
Bakar uzağı görürdüm
Uçamayan kuşa döndüm
Ömür yıllardan söküldü
Kor düşüp harlanip yanınca gönül
Öyle kolay kolay sönmüyor Figen
Her bir yanım olmuş kül ile kömür
Yanmayan halimi görmüyor Figen
Haberim olmuyor geçen zamandan
Sensizlik gecelerde gündüzü esir alır
Sesini duyduğumda uzaklar yakın olur
Gül yüzlüm ay parçam kalbim aşkınla yanar
Bu gün düştüm yoluna al beni kollarına
Hasret bitsin muhabbet evimizde dillensin
Sizlere Foça'yı anlatayımmı
Dağlarında bin bir canlı beslenir
Otur sahiline demle çayını
Suda yüzen balık bile dillenir
Suları kabarır yükseldiğinde
Gündüzü görmeyen gece varmıdır
Karanlıklar gece gelir gamlanma
İmtihanın ağır ama dağmıdır
Yüce dağlar dize gelir gamlanma
Geceler ne kadar soğuk bilmezsin
Bir zifiri karanlıktır geceler
Yalnızlığım dem tutmuşken gözümde
Bir kor yalnızlıktır sensiz geceler
Yıldızlara sor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!