merhem gibi her yaraya
Şifa diye sür beni yar
Sevmiyorsan uzaklara
Gurbetele sür beni yar
Gündüz güneş gece aysın
Kervanı üzdüler yolda yolakta
Pusuyu kurdular her bir durakta
Yiğidi vurdular dar bir sokakta
Hesabı gün gelir sorulur elbet
Öğütür insanı hırsın dürtüsü
Buralarda yabancıyım kendimce
Ellere değilde beni bana sor
Bir sevdanın kaçağıyım sadece
Ellere değilde beni bana sor
Günahsız değilim masum değilim
Emanetcisiyiz aşkın
Kalbin kalbimde, kalbim kalbinde
Bedava oturuyorsun baş köşede
Hiç bir kira ödemeden
Her yer senin
Sana emanet ettim sevdamı
Her gece görecek doğan güneşi
Yitirme sabrını bekle ey gönül
Harlama içinde yanan ateşi
Daha da kahrını çekme ey gönül
Gönül köprüsünden düştü sevdalar
Sabahın ayazı vurdu yüzüme
Ne vakit düşmüştük aşkın közüne
Aşıksan mızrabın al vur sazına
Şu garip gönlümü yangın eyleme
Yeryüzü ve gökyüzü
Gece ile gündüzü
Bir perdedir arada
Bulutların kendisi
Toprak yağmura hasret
Yıllar yılı yol yürüdüm
Menzil bitti başa döndüm
Bakar uzağı görürdüm
Uçamayan kuşa döndüm
Ömür yıllardan söküldü
Sensizlik gecelerde gündüzü esir alır
Sesini duyduğumda uzaklar yakın olur
Gül yüzlüm ay parçam kalbim aşkınla yanar
Bu gün düştüm yoluna al beni kollarına
Hasret bitsin muhabbet evimizde dillensin
Sizlere Foça'yı anlatayımmı
Dağlarında bin bir canlı beslenir
Otur sahiline demle çayını
Suda yüzen balık bile dillenir
Suları kabarır yükseldiğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!