Durmadan denizi taşlıyordu
Arada kendine zaman bulduğunda sahil rıhtım iskelecisi şefgarson
Su üstünde en uzak noktaya
Bulanmış boğulmuş aklını kızak edip kaydırıncaya dek tüm çakıl taşlarını temize çekip
Akıl vaar,
Mantık vardan yalnız başını almış gitmişliğe kör topal rampada
Değeriyle örtüşmeyen gerçek dışılık kötülüğe meyleder, ne fena..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta