Durmadan denizi taşlıyordu
Arada kendine zaman bulduğunda sahil rıhtım iskelecisi şefgarson
Su üstünde en uzak noktaya
Bulanmış boğulmuş aklını kızak edip kaydırıncaya dek tüm çakıl taşlarını temize çekip
Akıl vaar,
Mantık vardan yalnız başını almış gitmişliğe kör topal rampada
Değeriyle örtüşmeyen gerçek dışılık kötülüğe meyleder, ne fena..
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta