Sefa Sürmek İçin Üç Gün Üç Gece

Sömürülür durur bütün duygular,
Sefa sürmek için; üç gün, üç gece.
Masaldır; hoşgörü, sevgi, saygılar,
Sefa sürmek için; üç gün, üç gece.

Herkes düşüncesiz herkes duyarsız,
Şereften onurdan yana duyarsız
Bir tek akıl değil, vicdan ayarsız,
Sefa sürmek için; üç gün, üç gece.

Koltuk sevdasını hizmet aşkı san!
Böyle bir dünyada ölümde ihsan,
Kaç kılığa girdi, gördük bir insan,
Sefa sürmek için; üç gün, üç gece.

Şehirler, meydanlar bulanır durur,
Hırslar aç kurt gibi yalanır durur,
Kirli bir karanlık dolanır durur,
Sefa sürmek için; üç gün, üç gece.

Fitne tohumu çok; bol bol ekilir,
Kalbe türlü türlü putlar dikilir,
Milleten ödenek nutuk çekilir,
Sefa sürmek için; üç gün, üç gece.

Ellerde, her dilden çalan eski saz,
Ekranda uyutan bir baş sihirbaz,
Hep kış kıyameti gösterirler yaz,
Sefa sürmek için; üç gün, üç gece...