Sefa Geldin Şiiri - Aşık İsmeti

Aşkın ateşiyle yandım yakıldım
Kurumuş damara kan sefa geldin
Dermanım kalmayıp yere yıkıldım
Cansız cesedime can sefa geldin.

Düşünüp durdukça sızladı özüm
Her zaman sen oldun dilimde sözüm
Geceler ufukta kalmıştı gözüm
Karanlık dünyama gün sefa geldin.

İsmetî’yim sürüp geldim izini
Hilal kaşlarını kömür gözünü
Çok şükürler görebildim yüzünü
Derdimin dermanı sen sefa geldin