Öfke geçince acının tortusu çıkıyor ortaya
Beni sorarsanız yasemin kokusu toplamaya gitmiştim
Ellerim çatlamış, ovuşturmadan olacak
Diz kapaklarımda hafif bir ağrı ve dilim pelte
Sevişirken gülen; sevişme hallerinden bir hal
Korkma, öleceksek de adam gibi öleceğiz
Boyun eğmeden bu hayatın yalanlarına
Gece bitecek birazdan dumanlı şarkılarla
Günü herkes kendi gözleriyle karşılayacak
Yüzümüzdeki bu esmerlik, gecenin eseri
Gün ışımaya başladı.
Sokakları temizlediler ilkin
Kandan eser yok.
Çarşı esnafının eli kulağında.
Gözler, güzelim çocuk uykusu.
Gözler, ne olur anne biraz daha.
II
Bugün gidiyoruz ama yine döneceğiz
Ah konuşkan Çerkez kızım!
Kim kırdı senin o güzelim serin boynunu? ...
Ben bu aşka gizli başladım
Gözlerimi sakladım önce
Ellerimi nereye koyacağımı bilemedim.
Tutup
Belki bir sesim vardır diye
Çığlık attım.
Sende üzüldüm, sende ağladım
Ben en çok sende üşüdüm.
Mevsim çiydir artık.
Bahçeler buna hazırlanmalı
Çiçekler ve yapraklar…
Hepimize yakışan bir renk vardır.
Gece uzun…
Evet, kıştır… Günü beklemek zordur.
Zahire zamanı geçti. Ekmek tükenmeye yakın.
-M.Ali Balkır’a; o güzel miras için-
I
Kimseye emanet edemiyoruz kendimizi
Hangi evde oturmaya kalksak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!