Sen karşıma çıktın çıkalı
Kendimi unuttum sana tutuldum
Saatim sapıttı zamanım şaştı
Bugünü yarını bilemez oldum
Sen gönlüme düştün düşeli
Güne seninle başlamak
Yağmura duyulan özlem gibi
Güne seninle başlamak
Bir bebeğin gülümsemesi gibi
Güne seninle başlamak
Yine oturmuşum yakınca bir yerine
Şöminenin, o eski günlerdeki gibi
Soruyorum kendime: 'Bu dünya gerçek mi? '
'Yoksa sadece hayalden mi ibaret' diye
Farkındayım ben de yaşamın zorluğunun
Aşk nedir, sevgi nedir?
Bazen bir gülümseme,
Bazense gülümseten bir ses,
Uzak mıdır, yakın mıdır?
Denizaşırı uzaksa bile,
Bir düş gördüm dün gece
Bir ev vardı
Duvarları gökyüzü kadar mavi
Panjurları ateş kadar sarı
Pencereleri kar kadar beyaz
Kapıları ağaçlar kadar yeşil
Biliyorum vakit doldu
Biran önce yola koyulmak gerek
Çaresi bulunur elbet
Sevgiden vazgeçilmez
Sana uzak değilim
Deliyim, divaneyim
Ama senden uzakta
Kalbimin üzerinde
Kapanmaz bir delik
Kahrolası düşman
Adı da sensizlik
Nasıl başlasam bilemiyorum
Anlatamıyorum derdimi
Unutamıyorum gördüklerimi
Ellerim kalem tutmuyor
Görmüyor gözlerim
Bu acı verici durumu
Ben bir gemiyim
Limandan limana dolaşan
Yelkenim var
Kalbin o saf yapısından
Rüzgarım sevgidir benim
Bazen çok eser
Dönmek istiyorum, hayatın başladığı ilk güne
Ya da başlangıcından öteye
İlk toprak, ilk su, ilk çiçek
Sanki hepsi seniniçin yaratılmış
Dönmek istiyorum ben
Dönmek istiyorum ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!