Aylarden nisandı
Renkliydi duygularımız
Kırlarda açan çiçekler gibiydi
Kuş cıvıltıları,
Su şırıltılarına
karışarakyankılanırdı.
Sen gittin hayatımdan ben istemeden
Her şeyimi karaladın hiç acımadan
Yalvardım gitme kal diye ardından
Kurtulmadım, ızdırap ve hüzün adasından.
Temiz, tertemiz bir sayfa açtım ardından
Şiir yazmalıydım bugün
Sen yanımda olmalıydın,
Birlikte kafeye gitmeliydik
Oturmalıydık başbaşa,
Sen türk kahvesi içmeliydin
Karanlık gecelerimi aydınlatan
En güzel mısramsın şiirlerimde
Viran gönlümde yalnızca sen
Sen de vurup gitme ne olur
Ellerin kalsın ellerimde
Ruhuma işlemişsin nakış nakış
Hazan mevsimi hüzün çökerya hani
Kuşlar feryat ederya gitme diye,
Aslında giden kendileridir,fark edemezler
Bazıları kırk gün,bazıları altı ay yaşar.
Belki bir daha göremeyiz onları
Her zaman,bir şeylerimdin sen,
Solmayan çiçeklerim,
Dökülmeyen yapraklarımdın sen.
Kırda uçan kelebeğim,
Güneşim ol
Karanlığımı delen
Bulutum ol
Gözyaşlarımı gerektiğinde bana iade eden
Sen benim papatyam ol
Bu şiirimi kış ayında yazdım
Biz sonbaharda aşık olduk birbirimize
Yapraklar dökülüp, kar düşerken sevdik birbirimizi
Güzel bir kış mevsimiydi seninle beraber
Belki hava çok soğuktu,üşümüyordum yanında
Isıtıyordun içimi, okşuyordun tenimi.
Kıtalara döktüm bak işte mısralarda
Dörtlüler beşliler hep bir arada
Seni görmeden de severim Somada
Sen sever misin seveni beyaz karda...
Önce içime acı ve hüzün doluyor.
Sonra yüreğimde şiddetlibir sızı başlıyor.
Ellerim titriyor,
Boğazım düğümleniyor.
Ben ağlıyorum hıçkırırcasına...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!