Sedat Erdoğdu Şiirleri - Şair Sedat Erdoğdu

BIÇAK SIRTI

Üzerime neft yeşili, parke giymişim
Gecenin tam ortasında, ihtilaldeyim
Yüreğim bir yangın yeri, seni beklerim
Kızılırmak kıyısında, sönmüş küllerim…

MUM ÇİÇEKLERİ

Her köşede anılar, giden gelmiyor geri
Gözlerimden dökülür, solan mum çiçekleri

BİLDİĞİNİ OKUYORSUN

Hasretinle yandın gönül, yana yana tükenmedin
Vefasız bir yar uğruna, dağı, taşı, yol eyledin
Viran oldu yerin yurdun, büyük sözü dinlemedin
“Vazgeç…” dediler bu aşktan, bildiğini okuyorsun…

BİLEMEZ OLDUM

Sevda bahçesinin, soldu gülleri
Sinemde pas tuttu, hasret hançeri
Terk edip gittiğin o günden beri
Karalar bağladım, gülemez oldum…

BİLEMİYORUM

Ne babamdan kalacak, milyonlarım var
Ne menfaat uğruna, yarışıyorum
Kimsenin hayatıyla, hiç işim olmaz
Hayatın kendisiyle, savaşıyorum...

BİLESİN Kİ

Gözlerinden gönlüme, uçuşur kıvılcımlar
Çatlamış dudağımdan, su içer sürgün kuşlar
Bir şey gelmez elimden, sadece özlüyorum
Yaz günü saçlarıma, çelimsiz yağmur yağar…

NERDESİN?

Gönlümün dağ başında, kara duman gibisin
Kalbimin ortasında, kırmızı bir çizgisin
Çekildi iç denizim, dilimde kül tadı var
Yalnızlar rıhtımında, bekliyorum nerdesin?

BİR AHU BAKIŞA

Bir ahu bakışa, bir tatlı söze
Gönlümü kaptırdım, çabuk aldandım
Nereden bilirdim, kandım kalpsize
Çok acılar çektim, her gün ağladım...

BIRAKTIĞIN YERDEYİM

Sen gideli pek bir şey, değişmedi dünyamda
Kapım beyaz boyalı, pencere önündeyim
Odam yine dağınık, Lavantalar balkonda
Tüm ışıklar kapalı, yine aynı evdeyim…

BİR AYAĞIM ÇUKURDA

Mevsimlerin zamansız, sarardığı yerdeyim
Kurumuş gazellere, mısralar yazıyorum
Yalancı baharlarda, uçup gitti gençliğim
Şehrin tam ortasında, kitaplar yırtıyorum…