Ben sensiz geçen hergün seni arzuluyorum sevdiğim caddenin ortasına
Bırakılan küçük bir çocuk gibi hem de uzaktan
gelenin eline bakılırmış derler ya sevdiğim hani ne getirdi der gibi sevdiğim
Benim ellerim bomboş götürülecek
Unutmamaya mahkum
Bir gönül var her zaman Derinliklerde
Boğulurcasına sendeleyip
Duruyor sevda
Kafesinde
Nasıl sevdin dediler
Görmeden uzaktan sevdim
Gerçek sevgi görmeden sevmektir dokunmadan ellerini tutmadan
Saçlarını okşamadan gözlerine bakmadan
Bütün ruhunu ruhunda görmek ister seversin
Ben sana gitme dedim
Sen gitmeyi kalbine mühürledin
Bu garip aşık ne eder diye hiç Düşünmedin arkana bile dönüp Bakmadın
Gittiğin yolları kendine
Kurtuluş sandın ardında
Gidişinle derin yaralar oluştu yüreğimde
Sensiz ve nefessiz kaldım
Uçup sana gelmek istiyorum
kanatlarım yok
Ayaklarım sana gelmek ister
Güneş karanlığa gömüldü
Gidişinle yarınlarınlarım söndü
Yangın yerine döndü
Sisli dumana büründü
Sensiz dünya bana dar
Sevmenin Bedeli
Sevmek
Ağır imtihanlarla başlar
Akıl erdirmek zordur
Kaskatı kesilir hücreler
Ben seni öyle gelip geçici
Bir heves olarak sevmedim
Unutayım
Ben seni denizdeki bitmeyen
Kayalıklara vuran
Dalgalar kadar sevdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!